بهترین روش برای رفوگری
رفوگری فرش یکی از مهارت هایی است که در قالی بافی وجود دارد. و زمانی اهمیت این هنر مشخص شد که فرش دچار آسیب شده بود و یا مشکلات دیگری که برای فرش به وجود می آمد. البته این موضوع کاملا طبیعی است و هر وسیله ای از جمله فرش با گذشت زمان دچار نوعی آسیب دیدگی در خود می شود. رفوگری از هنر های بسیار قدیمی است که همچنان استفاده می شود و جایگاه ویژه ای دارد.
رفوگرهای ماهر
برای این که کسی این عمل را انجام دهد باید بسیار با تجربه باشد و خوب از پس این کار بر بیاید. چرا که فرش آسیب دیده تا حد زیادی آماده‌ی آسیب است و نداشتن تجربه‌ی کاری باعث می شود فرش از بین برود. کسانی که در ارتباط با نوع بافت فرش و شناخت رنگ های مختلف فرش و رنگرزی ها اطلاعات بالایی دارند معمولا میتوانند این عملیات را خوب انجام دهند.
ممکن است برای خیلی از افراد این سوال پیش بیاید که این ترفند فرش چه فایده ای دارد و چرا اهمیت دارد. زمانی که یک فرش گران قیمت در اثر آتش سوزی یا پوسیدگی و یا حتی رطوبت و بیدزدگی و… صدمه ببیند تنها کاری که میشود برای آن انجام داد رفوگری فرش است. اینکه فرش ما بر اثر یکی از عوامل بالا اسیب ببیند و ما مجبور باشیم فکری برای موضوع بکنیم به این حتما فکر می کنیم که اگر بخواهیم یک فرش جدید بخریم چه قدر هزینه ی آن برای ما بالا در می آید.
بنابراین تنها راه رفو کردن فرش می باشد که بهتر است توسط یک شخص کار بلد و با تجربه و با تجربه در کار هایی که قبل هم گفته شد انجام شود. رفو کردن در واقع نوعی ترمیم برای فرش محسوب می شود. که می تواند از ایجاد کردن هزینه های اضافی برای ما جلوگیری کند.
ابزار مهم در رفوگری
از جمله ابزاری که برای عمل رفوگری استفاده می شود:
- وسایل برای برش و قیچی: منظور از وسیله های برشی چاقو ی تیز و یا تیغ های تیزی که لبه دار هستند و برای مرتب کردن لبه های آن بسیار مناسب هستند. از قیچی هایی با اندازه های کوچک و همچنین بسیار ریز برای بریدن خامه ها و یا کوتاه کردن پرز ها استفاده می شود.
- سوزن: این سوزن یک نوع سوزن مخصوص رفو کردن است و تقریبا بین ۵ تا ۵.۷ سانتی متر طول آن است. این سوزن بسیار ظریف است و در هنگام رفو کردن هر لحظه ممکن است که بشکند.
- نخ: نخ در عمل رفو کردن نقش اساسی و مهمی دارد. بهترین نخی که معمولا برای رفوگری استفاده می شود و کیفیت بالا و خوبی دارد نخ فرش بافی لینن است. این نخ نسبت به نخ های معمولی بسیار محکم تر و مقاوم تر است . این نخ ها را معمولا می توان به صورت قرقره ای و در رنگ های مختلف تهیه کرد. این نخ را می توان از اصنافی مثل فروشگاه های فرش فروشی و یا حتی از مبل فروشی ها تهیه کرد.
- انگشتانه: برای این که هنگام رفو کردن سوزن در انگشت ها فرو نرود و به آنها آسیبی وارد نشود از انگشتانه استفاده می شود.
- شیرازه: در قسمت هایی از فرش که هیچ محافظی ندارند شیرازه لبه دوزی می شود.
- ریشه: بعضی از فرش ها که ریشه های آن ها خراب شده است می توان در رفو کردن این مشکل را هم حل کرد.
- خامه ی مخصوص برای فرش بافی: خامه در رفو کردن خیلی اهمیت زیادی دارد، چرا که در اصل از خامه برای قسمت هایی از فرش استفاده می شوند که ساییده شده و یا از بین رفته است.
- استفاده از روکش و وصله و استر: بعضی از افراد در رفو کردن خود ایک سری روکش یا استر های خاص هم استفاده می کنند.
- قلاب: برای این که پرز های فرش را که از بین رفته اند و یا دارند خراب می شوند را رفو کنیم از قلاب استفاده می شود.قبل از اینکه رفو گری را شروع کنیم باید حتما قبل از آن فرش را کاملا تمیز کنیم. این کار را می توان با استفاده از جارو برقی و یا جارو های دستی انجام داد.
در رفوگری قسمت هایی از لبه که آسیب دیده بود را با استفاده از شیرازه ترمیم می کنند. و قسمت هایی از فرش هم که آسیب دیده است را پشم چینی می کنند.